มันคือ ตัวอ่อนจักจั่น

ก่อนที่มันจะเป็นตัวจักจั่นบินหนีไป มันต้องเป็นตัวอ่อนก่อนครับ   พวกตัวอ่อนนี่อาสัยอยู่ในดิน เท่าที่เคยขุดหาจะเป็นจำพวกดินเหนียวครับ   สามารถนำมาทานได้โดยทำไห้สุกก่อน  สมัยเด็กทานกันแบบดิบเลยครับ

บักยาง (ผลยาง)

                      บักยางเป็นพืชท้องถิ่น ที่ไม่ได้ออกผลตลอด ผลของมันจะออกมาปีละ1ครั่งเท่านั้น ผลดิบมีสีเขียวเนื้อขาวเนื้อจะเปลื่อนเป็นสีเหลืองเมื่อเริ่มห่ามและจะเปลื่ยนเป็นสีส้มเมื่อผลสุก     และเปลือกก็จะเปลื่อนเป็นสีเหลืองตามไปด้วย  ทานได้        ปีหนึ่งจะออกผลไห้ทานทีหนึ่ง โดยส่วยตัวแล้วผมว่าก็อร่อยดีนะครับรสชาติเปรี้ยวอมหวานหรือเปรี้ยวอย่างเดียว    หรือหวานอย่างเดียว      กลิ่นหอมของมันเป็นเอกลักษณ์ส่วนตัวมันเอง     รสชาติก็เป็นเอกลักษณ์ส่วนตัว ต้นเป็นเถาว์วัลต้นที่โตแล้วขนาดประมาณถังน้ำ18ลิตร(แล้วแต่อายุของมัน)  ปัจจุบันเริ่มหายากมากขึ้นเนื่องจากพืชชนิดนี้ ไม่ได้เติบโตมาจากการเพาะปลูกมันเกิดมาตามธรรมชาติ  ไม่มีคนดูแลรักษาและป่าไม้ถูกทำลาย ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงมีรูปต้นมันมาไห้ดูแต่ตอนนี้หายากแล้วครับเลยได้รูปแค่ ผลมันมาไห้ดูครับ หาซื้อได้ตามตลาดสดเฉพาะบางพื้นที่เท่านั้นนะครับ